| |
Çinçin'e gidemedik ama sağolsun kısacık bir Çinçin belgeseliyle Youtube'dan gitmiş kadar olduk. Evler, sokaklar, duymak istemediğimiz sözler ve bütünüyle Ankara'nın tehdidi olmuş bir bölge. Oysa ki yaşayanlar hala insan. Ne mutant, ne uzaylı.
Ümitköy ne kadar gerçekse, Çinçin de o kadar gerçek. Ümitköylü ne kadar insansa, Çinçinli de öyle. Yoksulluk değiştirmiyor sıfatları. Ataol Behramoğlu'nun söylediği gibi aşağılamadan ya da romantik sevgilere kapılmadan "anlama" olayını becerebilmek esas olan.
Yani;
Sağdaki videodaki heyecana ortak olabilecek kadar bir anlayışı, göbeğini hoplatarak kendine özgü aşktan bahseden amcaya da gösterebilmek.
Kısacık bir alanda, bir yerde sanattan zevk alabiliyorken birileri; diğerleri bu eylemi Mars'a gitmek gibi görüyorsa bu işte bir yanlışlık yok mudur sizce de?
Bir gözlemcinin görüşlerinden daha öte içerilerden sesler için şu linklere bakmanızı öneririm:
Çinçin
Çinçin'i Yıkmak Mümkün, ya Yoksulluğu?
Ümitköy ne kadar gerçekse, Çinçin de o kadar gerçek. Ümitköylü ne kadar insansa, Çinçinli de öyle. Yoksulluk değiştirmiyor sıfatları. Ataol Behramoğlu'nun söylediği gibi aşağılamadan ya da romantik sevgilere kapılmadan "anlama" olayını becerebilmek esas olan.
Yani;
Sağdaki videodaki heyecana ortak olabilecek kadar bir anlayışı, göbeğini hoplatarak kendine özgü aşktan bahseden amcaya da gösterebilmek.
Kısacık bir alanda, bir yerde sanattan zevk alabiliyorken birileri; diğerleri bu eylemi Mars'a gitmek gibi görüyorsa bu işte bir yanlışlık yok mudur sizce de?
Bir gözlemcinin görüşlerinden daha öte içerilerden sesler için şu linklere bakmanızı öneririm:
Çinçin
Çinçin'i Yıkmak Mümkün, ya Yoksulluğu?