Her şey iyi ya da kötü sonlanıyor, ben de blog maceramın -bu başlık için en azından- sonuna geldim. Neler yaptım peki:
Ulus'u aldım çıkardım, unutulduğu yerden kendimce. Eski binalardan, eski insanlardan, değişen alışkanlıklardan, dünden ve bugünden yazdım. Biraz karşılaştırmalı görelim istedim Cumhuriyet'in gözde çocuğunu, Yeni Türkiye'nin tehdidi ve dönüşüm projelerinin baş kahramanlarından olan Ulus'u. Sorular sordum, filmler izledim, fotoğraflar çektim. Öğrendim, tanıdım; tanıtmaya çalıştım. Zamanları ve mekanları birbirine karıştırdım. Türk lirasındaki değişimleri bile yansıtmaya çalıştım.
Severek yazdım, yazdıkça öğrendim; yeni insanlar tanıdım, yeni fikirler duydum.
Son olarak küçük bir de yapılacaklar listesi hazırladım:
Ulus'u aldım çıkardım, unutulduğu yerden kendimce. Eski binalardan, eski insanlardan, değişen alışkanlıklardan, dünden ve bugünden yazdım. Biraz karşılaştırmalı görelim istedim Cumhuriyet'in gözde çocuğunu, Yeni Türkiye'nin tehdidi ve dönüşüm projelerinin baş kahramanlarından olan Ulus'u. Sorular sordum, filmler izledim, fotoğraflar çektim. Öğrendim, tanıdım; tanıtmaya çalıştım. Zamanları ve mekanları birbirine karıştırdım. Türk lirasındaki değişimleri bile yansıtmaya çalıştım.
Severek yazdım, yazdıkça öğrendim; yeni insanlar tanıdım, yeni fikirler duydum.
Son olarak küçük bir de yapılacaklar listesi hazırladım:
Artık sözü daha fazla uzatmadan gidiyorum, herkes gibi ben de sevmiyorum vedaları ama yapacak bir şey de yok! Bitiriyorum:
Vedamın hatrına gökten üç elma değil, çok elma düşmüş Biri bana, bir kısmı Ulus sakinlerine -gelmiş ve geçmiş, hayatta olan ve olmayan-, kalanı da yolu Ulus'a düşenlere ve düşeceklere.
Esen kalmayı unutmayınız!
Vedamın hatrına gökten üç elma değil, çok elma düşmüş Biri bana, bir kısmı Ulus sakinlerine -gelmiş ve geçmiş, hayatta olan ve olmayan-, kalanı da yolu Ulus'a düşenlere ve düşeceklere.
Esen kalmayı unutmayınız!